Αναδημοσίευση
Πηγή: Ιστοσελίδα Servou.gr
Οι Φράγκοι γαρ εμείνασιν ετότε εις τα Σέρβια (Σέρβου) . . .
(Χρονικό του Μορέως)
1. Γενική Κατάσταση
Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους σταυροφόρους το έτος 1204 μ.Χ. ακολούθησε η διαίρεση του Βυζαντίου: στις ελληνικές αυτοκρατορίες Νίκαιας και Τραπεζούντος, στα Λατινικά κράτη Κωνσταντινουπόλεως και Θεσσαλονίκης, στο ελληνικό δεσποτάτο της Ηπείρου, στα Δουκάτα Αιγαίου και Κρήτης και μετά την κατάληψη της Πελοποννήσου από τους Φράγκους, στο πριγκιπάτο της Αχαΐας.
Διαιρέθηκε επίσης σε πολλές άλλες μικρότερες ηγεμονίες, οι οποίες είχαν με τα κυρίαρχα κράτη ασθενείς δεσμούς γιατί οι σταυροφόροι εφάρμοσαν το φεουδαρχικό σύστημα που ίσχυε στις χώρες τους. [1]
Μπρίνια. Εδώ διεξήχθη η τελική φάση της μάχης την Πρινίτσας. |
Οι Φράγκοι αποβιβάσθηκαν στην Πελοπόννησο και εγκαθίδρυσαν το Πριγκηπάτο της Αχαϊας με πρωτεύουσα την Ανδραβίδα το 1205 μ.Χ. Έκτισαν τα κάστρα του Μυστρά, της Μάνης, του Λεύκτρου της Άκοβας, της Καρύταινας,χώρισαν την Πελοπόννησο σε βαρωνίες και φεουδα [2] και ίδρυσαν νομισματοκοπείο στο Χλουμούτσι (ΝΔ Κυλλήνης), απ' όπου έβγαζαν τα ονομαστά τορνέσσια.[3].